Pokok Pinang Hiasan

Putik buah pinang

Buah pinang muda

Mula masak

Sedang ranum

Menunggu gugur

Gambar diambil di seberang jalan di hadapan rumahku, pokok pinang hiasan kepunyaan En Tarmizi. Bila sebut pokok pinang aku terbayang pokok yang kurus tinggi dan pantun yang berbunyi; tanam pinang rapat-rapat, biar senang puyu berlari; kalau dipinang-pinang tak daapt, ku pujuk-pujuk ku bawa lari. Duu, pokok pinang banyak gunanya untuk orang kampung; upihnya dijadikan penceduk air, pembungkus makanan dan tempat duduk untuk kanak-kanak lumba tarik. Batangnya pula dibuat titi atau tiang reban ayam dan kandang kambing. Lagi keistimewaan pokok pinang ialah mayangnya sangat wangi.

Pinang kampung buahnya masih ada harga, aku dengar RM 2.00 sekilo dan kilang gunakannya untuk membuat cat. Buah pinang yang masak berwarna oren kemerahan sementara yang tua berwarna hijau pekat. Bagi orang Melayu rujukan warna oren habis ialah warna pinang masak dan kalau ianya kekuningan disebut warna lemak ketam. Bukan susah tanam pokok pinang kerana ia tak makan ruang dan boleh dijadikan sempadan tanah. Buahnya yang masak diracik halus dan dimakan bersama sirih dan tampuknya di jadikan kraftangan.

Sebenarnya di hadaapn rumahku pun ada tiga pokok pinang hiasan tapi tinggi hingga susah nak mengambil gambarnya. Kata nenek tua di kampung buah pinang hiasan ni rasanya pedar tapi masih boleh dimakan kalau kehabisan pinang kampung. Hati berdetik dan berbisik.......orang tua-tua dulu, pandai betul cari sumber makanan, tidak ada rotan akar pun berguna.